De betoverende rotsformatie is vaak vereeuwigd door kunstenaars.
De Uttewalder Grund-kloof loopt door een wild en romantisch deel van het Elbezandsteengebergte direct door het Nationaal Park Sächsische Schweiz. Het pad is schaduwrijk, met mos begroeide wanden en is bijzonder aangenaam bij warm weer.
Het Uttewalder Felsentor is bijzonder geschikt als fotoplek tijdens de lunch, wanneer het zonlicht in de grond valt en de rotspoort en de met mos en varens bedekte kloof indrukwekkend verlicht.
De site is een van de vroegst gedocumenteerde toeristische bestemmingen in de regio. De rotspoort was al in de 19e eeuw een populaire excursiebestemming.
Caspar David Friedrich werd ook geïnspireerd door dit landschap en gebruikte motieven ervan in verschillende van zijn werken. In de zomer van 1800, toen de schilder 25 jaar oud was, bracht hij hier een hele week door, "tussen rotsen en dennenbomen", zoals hij later aan een vriend meldde. Hij ontmoette geen ziel. In 1825 zette hij deze intense ervaring om in zijn sombere olieverfschilderij "Uttewalder Grund".
De sensatie van de natuur als bron van realisatie: dit was een bepalend thema voor de schilder gedurende zijn hele leven. Telkens weer zocht hij de eenzaamheid en de stilte op, niet alleen om de natuur en het landschap te zien, maar om erin op te gaan, ze te voelen. "Ik moet me overgeven aan wat me omringt, me verenigen met mijn wolken en de rotsen om te zijn wat ik ben," schrijft hij.
Wandeltips:
