Bad Gottleuba-Berggießhübel

Bad Gottleuba, gelegen in een bekken van de rivier de Gottleuba, ontstond al in de 12e eeuw. Mijnbouw, landbouw en ambachten gaven eeuwenlang vorm aan het stadje. De eerste kuurgasten werden in 1861 ontvangen, en van 1909 tot 1913 werd op de helling van de Helleberg een uniek Art Nouveau complex met 35 gebouwen in een park van 28 hectare gebouwd - het eerste Duitse kuuroord voor arbeiders. De beschermde dalligging, het milde middelgebergteklimaat, de competente gezondheidsvoorzieningen, het gevarieerde culturele leven en de centrale ligging op het kruispunt van de natuur- en wandelgebieden van de Sächsische Schweiz en het Osterzgebirge trekken vandaag de dag talrijke gasten. Met de medisch-historische collecties, de uitkijkpunten bij de Gottleuba-stuwdam, de museumachtige Bähr-molen en het historische stadsbeeld met de Sint-Pieterskerk, de marktfontein en het postkantoor op afstand nodigen de zuilen uit tot individuele rondleidingen.

"Alles komt uit de mijn" - geen andere zin karakteriseert de geschiedenis van het stadje Berggießhübel, charmant gelegen in het Gottleuba-dal, treffender. Het waren mijnwerkers die de eerste geneeskrachtige bronnen ontdekten, Berggießhübel was het eerste Kneipp-kuuroord in Saksen en kijkt nu terug op een 300-jarige kuurtraditie. De mijnwerkers creëerden ook de tegenwoordig meest bezochte bezienswaardigheid van de stad, de huidige bezoekersmijn "Marie Louise Stolln". Het hele jaar door kunnen bezoekers de ondergrondse werkwereld ervaren tijdens een interessante rondleiding, of tijdens de advent een rondleiding boeken om de Erzgebirge kersttraditie van het Mettenschicht mee te maken. Op een steenworp afstand verwelkomt het populaire openluchtzwembad "Billy" zijn gasten van mei tot september, terwijl de Bismarcktoren of de wildromantische Forellensteig in de wijk Zwiesel aantrekkelijke wandelbestemmingen zijn.

Naast landbouw en bosbouw verdiende de bevolking van beide districten haar geld met de zandstenen. Tegenwoordig zijn vooral bij de samenloop van de Bahra en de Gottleuba de randen van voormalige steengroeven, maar ook veel grote zandsteenblokken kenmerkend voor de structuren in de bossen. Het klimmen op de aangewezen klimtoppen in deze regio ontwikkelt zich met sprongen. Zo ontmoet men bij vrijwel elk weertype vooral jongeren met hun uitrusting in het rotsachtige landschap rond de Zwieselbrug. Verderop in het dal trekt de grootste waterval van Saksisch Zwitserland, met een verval van 9 meter, de aandacht. Een populaire excursiebestemming en avontuurlijke speelplaats, vooral voor gezinnen, is het Langenhennersdorfer Felsenlabyrinth (Langenhennersdorf rotslabyrint), een zwaar gespleten rotseiland van zandsteen midden in het bos. Van daaruit zijn korte wandelingen naar de Steen van Napoleon of de Steen van Bernhard aan te bevelen.

Het was zeker geen gemakkelijk leven dat de bergboeren en bosarbeiders vroeger leidden in de dorpen bij de kam van het Ertsgebergte. Maar de gunstige ligging zorgde toen al voor een bescheiden bestaan. De oude postweg Dresden-Teplitz liep door de velden van het dorp, en originele postmijlpalen en routestenen getuigen nog steeds van deze historische reis- en handelsroute. Overigens is dit deel van de route het enige waar alle historische stenen nog aanwezig zijn. Ook het tracé van de federale snelweg A17 volgt ongeveer dit traject en de gunstige geografische omstandigheden op zijn weg van het Elbe-dal van Dresden naar het Boheemse bekken. Het nabijgelegen knooppunt "Bad Gottleuba" is het vertrekpunt geworden voor inwoners en bezoekers van de culturele regio's aan beide zijden van de grens. Een rustige landweg direct naast de kerk van Breitenau leidt naar de Pfarrberg. Vanaf het 603 meter hoge uitkijkpunt heb je een fantastisch ver uitzicht in alle richtingen.

De land- en bosbouwdistricten Markersbach en Hellendorf liggen aan de dalrand van de Bahra. De omliggende bergketens, bergweiden, rotsgroepen en gemengde bossen zijn populair bij natuurliefhebbers, wandelaars en gezinnen. Een populaire wandelbestemming is de Zeisigstein, die met 551 meter de op twee na hoogste rots van Saksisch Zwitserland is en via het Elbsandstein-bospad toegang biedt tot de zandsteenrotsen van de naburige Tissaer Wände en het Bielatal. Bij Markersbach is het begin van het Buchenhain natuurpad, met educatieve panelen over flora en fauna. Hellendorf was vroeger belangrijk als grens- en douanepost. Sinds 1977 heeft de grensovergang Bahratal/Petrovice talloze reizigers uitgenodigd om de Tsjechische buren te bezoeken.

De ruige ligging op meer dan 500 meter hoogte en de daarmee gepaard gaande ongelijkmatige weersomstandigheden dicht bij de kam van het Ertsgebergte xmaakten het leven van de landbouwers in het verleden moeilijk. Tegenwoordig profiteert het kleine dorp van zijn ligging en biedt het wandelaars gevarieerd natuurgenot, of men nu afzondering zoekt in het hoger gelegen Gottleuba-dal of zich laat betoveren door het verre uitzicht op de Sattelberg in het naburige Tsjechië. Het gehucht Bienhof werd tot ver buiten de regio bekend door de "Landesverein Sächsischer Heimatschutz" toen deze hier in 1921 haar onderzoeks- en recreatiecentrum vestigde. Doorslaggevend bij de keuze van deze locatie waren de bijzondere natuurlijke kenmerken van het gebied. Deze reputatie is behouden gebleven; natuurliefhebbers en botanici vinden zeldzame en soortenrijke plantengemeenschappen in de beschermde bergweiden en in de bossen van de omgeving.