St. Heinrich's Kloosterkerk in Pirna
Rond 1300 stichtten Dominicaanse monniken vanuit hun moederklooster in Leipzig een dependance in Pirna. Volgens de regels van de orde werd de kerk gebouwd als een zaal, maar rond 1400 werd ze uitgebreid en van gewelven voorzien. Het resultaat was een tweebeukige hallenkerk, een zelden voorkomende bouwvorm. De drie muur- en twee gewelfschilderingen en de opmerkelijke consolefiguren dateren uit deze periode.
Met uitzondering van het koor, dat in verval raakte en na de Reformatie werd verwijderd, geeft het exterieur van de kerk vandaag de dag nog steeds hetzelfde beeld als in de 15e eeuw. Na de invoering van de Reformatie in 1539 werd het klooster opgeheven en werd de kerk gebruikt voor diverse wereldlijke doeleinden.
Door de verdrijving van Duitsers uit de voormalige Duitse oostelijke gebieden groeide het aantal katholieken in Pirna na de Tweede Wereldoorlog. Pas in 1952 werd de kerk, die zwaar beschadigd was (ook door bombardementen), gehuurd en uitgebreid door de katholieke gemeenschap van Pirna. In 1957 werd de kerk ingewijd in de naam van de heilige Heinrich, de echtgenoot van de heilige Kunigunde.
Na de herinwijding werden er nog meer stukken aan toegevoegd:
Een gevleugeld altaar (rond 1510 - predella uit 2004), een rouwende lindehouten Madonna (rond 1520), een doopvont (1547) en twee gebrandschilderde ramen (rond 1580).
Het indrukwekkende altaarensemble werd in 1972 gemaakt door de in de omgeving van Dresden zeer bekende beeldhouwer Friedrich Press, met als thema de goede herder (Joh. 10.).De kunstenaar wilde met het 6 m hoge kruis een teken van geloof neerzetten.
Na 1989 werden de waardevolle muurschilderingen veiliggesteld en werd de kerk aan de buitenkant en deels ook aan de binnenkant gerenoveerd.
Van september 2002 tot december 2003 werd de kerk gerestaureerd vanwege de overstroming (nieuwe bordessen en banken, verwarming).
Het eerste orgel werd in 1962 door Jehmlich gebouwd en viel ten prooi aan de overstroming van augustus 2002. Op 05 juni 2005 konden we ons nieuwe orgel van de firma Vogt in gebruik nemen. Hartelijk dank aan alle donateurs, maar ook aan de Regionale Raad.
Met uitzondering van het koor, dat in verval raakte en na de Reformatie werd verwijderd, geeft het exterieur van de kerk vandaag de dag nog steeds hetzelfde beeld als in de 15e eeuw. Na de invoering van de Reformatie in 1539 werd het klooster opgeheven en werd de kerk gebruikt voor diverse wereldlijke doeleinden.
Door de verdrijving van Duitsers uit de voormalige Duitse oostelijke gebieden groeide het aantal katholieken in Pirna na de Tweede Wereldoorlog. Pas in 1952 werd de kerk, die zwaar beschadigd was (ook door bombardementen), gehuurd en uitgebreid door de katholieke gemeenschap van Pirna. In 1957 werd de kerk ingewijd in de naam van de heilige Heinrich, de echtgenoot van de heilige Kunigunde.
Na de herinwijding werden er nog meer stukken aan toegevoegd:
Een gevleugeld altaar (rond 1510 - predella uit 2004), een rouwende lindehouten Madonna (rond 1520), een doopvont (1547) en twee gebrandschilderde ramen (rond 1580).
Het indrukwekkende altaarensemble werd in 1972 gemaakt door de in de omgeving van Dresden zeer bekende beeldhouwer Friedrich Press, met als thema de goede herder (Joh. 10.).De kunstenaar wilde met het 6 m hoge kruis een teken van geloof neerzetten.
Na 1989 werden de waardevolle muurschilderingen veiliggesteld en werd de kerk aan de buitenkant en deels ook aan de binnenkant gerenoveerd.
Van september 2002 tot december 2003 werd de kerk gerestaureerd vanwege de overstroming (nieuwe bordessen en banken, verwarming).
Het eerste orgel werd in 1962 door Jehmlich gebouwd en viel ten prooi aan de overstroming van augustus 2002. Op 05 juni 2005 konden we ons nieuwe orgel van de firma Vogt in gebruik nemen. Hartelijk dank aan alle donateurs, maar ook aan de Regionale Raad.
