Geboorteplaats van het vrij klimmen
Hoe het allemaal begon
In Saksisch Zwitserland wordt al heel lang geklommen. Het is al ongeveer 150 jaar gedocumenteerd. Velen beschouwen maart 1864 als de geboorte van het Saksische klimmen, toen vijf gymnasten uit Schandau met behulp van boomstammen en ladders de Falkenstein bedwongen. In 1874 slaagden twee klimmers uit Pirna erin de Mönch zonder hulpmiddelen te bedwingen.
In 1910 werden uiteindelijk voor het eerst de "Saksische Klimregels" vastgesteld. Sindsdien zijn ze grotendeels ongewijzigd gebleven en omvatten ze als belangrijkste component het "afzien van kunstmatige hulpmiddelen om de zwaartekracht te overwinnen". Van hieruit ging dit idee de wereld rond. Tegenwoordig heet het vrij klimmen en wordt het beoefend in de VS, Australië, Frankrijk, Spanje, Thailand en andere landen over de hele wereld.
Ontwikkelingsstadia
De zogenaamde vroege ontwikkeling van het Elbezandsteengebergte vond plaats tussen 1777 en 1890. Het werd gekenmerkt door beklimmingen met kunstmatige hulpmiddelen. In de jaren tussen 1890 en 1910 vond de belangrijkste bergsportontwikkeling van het gebied plaats. Naast eenvoudig schoorsteenklimmen werden ook spleet- en wandklimmen toegevoegd, waardoor talrijke nieuwe routes naar voorheen onontwikkelde toppen mogelijk werden. Deze periode bracht klimlegendes voort als Oscar Schuster, Friedrich Meurer, Albert Kunze, Rudolf Fehrmann, Fritz Wiessner en Oliver Perry-Smith.
Na 1912 tot voor de Tweede Wereldoorlog werd het muur- en spleetklimmen nog riskanter en moeilijker, en openden klimmers niet alleen nieuwe toppen, maar ook moeilijkere klimroutes. Aanzienlijk verbeterde klimtechnieken en zekeringsmethoden leidden van ongeveer 1945 tot ongeveer 1965 tot de zogenaamde Resterschließung, die ook wel de voltooiing van het klassieke Saksische alpinisme wordt genoemd.
Vanaf dat moment openden klimmers steeds extremere klimroutes in de moeilijkheidsgraden VIII tot XII. Bernd Arnold, Manfred Vogel, Jürgen Höfer en Klaus Schäfer zijn representatief voor deze periode. Jongere, bekende extreme atleten uit de jaren '90 zijn onder meer Sven Scholz, Uwe Richter en Gunter Gaebel.
